Na jaren  van studie komen er jaren van werken. Tijdens dat werken, gaat het studeren door. Vroeger heette het Post Academisch Onderwijs, nu permanente educatie. Hoe dan ook, er verdwijnt absoluut kennis, maar er komt gelukkig ook nog steeds bij. Door leren en studeren maar ook door waarnemen en interpreteren. Deze kennis gebruikte ik voor mijn patiënten en cliënten maar ook om door te geven. Aan jongere collegae in de praktijk en zeker ook aan stagiaires. Elk jaar komen er nieuwe en elk jaar valt er veel over en bij te brengen. Ook dat is een heel leuk aspect van het vak.
Na deze fase heb ik ook nog actief onderwijs gegeven op het Clusius College in Alkmaar. Heel leuk en inspirerend om te doen. Ik begon met de typische dierenarts vakken: ziekteleer, gezondheidszorg, zootechniek. Na een paar maanden kreeg ik zelf ook voeding op mijn bordje : -) . Leuk om het onderwijs te geven en ik heb er zelf heel veel van geleerd. Met de kennis die ik hier door zelf-studie aan mijn veterinaire kennis heb toegevoegd, kon ik beter coachen in ontwikkelingslanden. En Joep Driessen van Cow Signals heeft me zeker ook verder gebracht. Toch heb ik maar een jaar les gegeven op dat Clusius College, de veranderingen in het onderwijs systeem gingen mij te snel…. Er was nauwelijks een curriculum toen ik begon. In de loop van dat jaar, was er een goed begin en vervolgens moest alles anders. Dat was te veel voor me.

Kennis, inzicht en attitude overbrengen is niet alleen leuk, ook heel goed om eraan bij te dragen dat er nu en in de toekomst goede diergeneeskunde is en bedreven wordt. Niet als doel op zich, maar als om goed en verantwoord met dieren om te gaan. Zij, die dieren, hebben rechten! Die moeten wij als boeren of diereigenaren waarborgen. De dierenarts treedt zo op als advocaat van de dieren. Dat zie ik ook nu nog als mijn taak.